048 – Pliszka

Dzisiaj prezentujemy ptaszka, z którym mamy dość często do czynienia – jest to popularny gatunek pozamiejski, zresztą zdaniem wikipedii, najpospolitszy w Europie. Pliszka siwa jest o tyle sympatycznym ptakiem, że… łatwo go rozpoznać. I trudno pomylić z konkurencją 😉

Pliszka nie tylko wygląda charakterystycznie (skontrastowane, czarno-białe ubarwienie, bardzo specyficznie rozłożone), ale i charakterystycznie się zachowuje. Możemy potwierdzić z własnych obserwacji, że pliszka lubi biegać i skakać 😉

Spędza sporo czasu na ziemi wyszukując owadów, którymi się żywi. Nie poluje na nie z powietrza, ale właśnie przemierzając drogi i bezdroża. Biega szybko, tak przebierając cienkimi nóżkami, że czasami wręcz nie można wyśledzić poruszenia kończyn, oko notuje tylko przemieszczenie ptaka. Bieg łączy ze skokami, co – summa summarum – zapewnia pliszce sporą prędkość lądową.

Na tych zdjęciach oczywiście nie widać owego charakterystycznego biegu – prawdę mówiąc, jedynie dzięki temu, że trafiliśmy na wyjątkowo leniwego osobnika, udało się mu zrobić dłuższą serię zdjęć w jednym miejscu. A przebywanie dłużej niż 10 sekund w danej lokacji to chyba coś, czego pliszki nie lubią…

Wbrew pozorom, pliszka nie jest płochliwa, choć lubi trzymać człowieka na dystans. W tym przypadku tolerowała nas bardzo długo – robiliśmy zdjęcia stopniowo się  do niej zbliżając. Ostatecznie, kiedy dzieliło nas od niej ok 5 metrów, uznała że tej znajomości warto już powiedzieć: dość. I odleciała.

 

Pewną trudność techniczną w przypadku zdjęć pliszki stanowi balans bieli. Jednolicie białe boki głowy ogłupiają aparat, ale jak widać na tych zdjęciach, nawet wyciąganie z RAWa niewiele pomaga. Dodatkowym kłopotem jest ruchliwość tych fruwaczy. Powyższe zdjęcia, mimo że nie doskonałe, są najlepsze spośród kilku długich sesji, które poświęciliśmy pliszkom. Większość zdjęć wykazuje zadziwiającą tendencję do nieostrości i poruszeń…

Na koniec jeszcze kilka ogólnych informacji o pliszce – jak i powyższe, te również są efektem zderzenia obserwacji z lekturą teorii (dzięki czemu wiemy, że wszystko się zgadza). Przede wszystkim lot: pliszka lata w sposób, dzięki któremu łatwo ją rozpoznać z daleka. Szybko wznosi się w powietrze, stosunkowo stromym łukiem, po czym opada ku ziemi lotem ślizgowym. Po chwili znowu uderza skrzydłami i ponownie nabiera wysokości. I tak do skutku. Jest to bardzo ciekawy przykład lotu sinusoidalnego.

Pliszki są terytorialistami – chętniej widzą obok siebie człowieka niż inną pliszkę. Kiedy już znajdzie się obok siebie kilka osobników, wtedy… zaczyna się zabawa. Pliszki przeganiają się, broniąc swojego rewiru. Walka obywa się – oczywiście – na ziemi, co jest widokiem całkiem pociesznym. Naprawdę, oglądanie niewielkich grup czarno-białych ptaków, skaczących na długich, patykowatych nóżkach potrafi człowiekowi poprawić nastrój na cały dzień… Mamy nadzieję, że uda się sfotografować i takie zjawisko. Wszystko przed nami ;-).

Nazwa gatunkowa: Pliszka siwa (Motacilla alba)

Rodzaj:  Motacilla

Rodzina: Pliszkowate (Motacillidae)

Rząd / podrząd:  Wróblowe (Passeriformes) / Śpiewające (Oscines)

Gromada: ptaki (Aves)

Typ: strunowce

Królestwo: zwierzęta

•

Data wykonania zdjęć: 23 – 03 – 2012

Lokalizacja: Staw – Glinianka

Rozmiar zdjęć: 900 x 675 pix

Aparat: EOS 20D + t/o 75-300

 

Tagi: aves, blog przyrodniczy, Motacilla alba, Motacillidae, oczy w oczy, passeriformes, pliszkowate, ptaki, wróblowe

• 3 Maj, 2012
• FOTOGRAFIA ORNITOLOGICZNA, Ptaki, Strunowce / kręgowce, Wróblowate, Zwierzęta
• 27 Komentarzy